چگونه تیم های خزانه داری می توانند با موفقیت ریسک ارزی را در یک محیط جهانی بی ثبات مدیریت کنند؟

Nash Riggins می نویسد ، از آنجا که عدم اطمینان اجتماعی و سیاسی و شرایط اقتصادی بی ثبات در بازارهای ارزی ویران می شود ، خزانه داران باید برای تحقق رشد پایدار ، مدیریت ریسک ارزی را در اولویت قرار دهند.

تنظیم کننده ها بخش بهتری از دهه گذشته را خستگی ناپذیر برای تولید چارچوب های بین المللی که قادر به سرویس دهی بهتر بازارهای مالی جهانی شده جهان هستند ، صرف کرده اند. با این حال ، در حالی که پیشرفت قابل توجهی در بخش های خاصی حاصل شده است ، تغییر سیاست های پولی داخلی و عدم اطمینان سیاسی شدید در مورد وقایع برجسته مانند Brexit و جنگ تجاری آمریکا با چین منجر به واگرایی مهم نظارتی بین بازارهای کلیدی شده است.

این واگرایی ذاتاً برای سازمانهایی که در حوزه های قضایی متعدد فعالیت می کنند ، مشکلات جدی ایجاد می کند - به همین دلیل تیم های خزانه داری اکنون باید برای مدیریت ریسک ارزی (FX) سخت تر از همیشه کار کنند.

هنگامی که یک شرکت در بیش از یک ارز معامله می کند ، آن سازمان با ریسک حاد روبرو می شود و عملکرد مالی آن می تواند به دلیل نرخ ارز ناپایدار بین ارزها به طرز چشمگیری نوسان کند. گفته می شود ، حتی مشاغل که به تنهایی در یک بازار فعالیت می کنند ، غالباً به طور غیرمستقیم از طریق زنجیره های عرضه جهانی خود در معرض خطر ارزی قرار می گیرند.

کاهش نرخ ارز داخلی به طور معمول هزینه واردات را افزایش می دهد و منجر به افزایش چشمگیر در هزینه سرمایه یک شرکت می شود. همچنین می تواند سرمایه گذاری در خارج از کشور را گرانتر کند و هزینه سرویس بدهی های ارزی نیز افزایش می یابد. از طرف تلنگر ، با افزایش نرخ داخلی ، صادرات کمتر رقابتی می شود. این سود سهام را کاهش می دهد ، که متعاقباً می تواند ارزش بازار یک شرکت را کاهش دهد. با این حال ، هزینه ورودی های خارجی نیز به طور معمول کاهش می یابد و به واردکنندگان مزیت رقابتی نسبت به شرکتهای داخلی می دهد.

شایان ذکر است که ریسک FX همچنین می تواند چند ملیتی را با طیف وسیعی از فرصت های مثبت برای رشد ارائه دهد - اما تنها در صورتی که خزانه داران به طور کارآمد آن خطرات را اندازه گیری می کنند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد چگونگی مدیریت موثر در معرض دید قرار دهند.

نحوه اندازه گیری خطر ارزی

هنگامی که خزانه داران برای مدیریت قرار گرفتن در معرض ارزی تلاش می کنند ، چندین نوع خطر مختلف وجود دارد که باید شناسایی و اندازه گیری شود.

اول و مهمتر از همه ، خطر اقتصادی وجود دارد که با FX همراه است. سازمانها باید از نزدیک شرایط کلان اقتصادی را که ذاتاً بر نرخ ارز خارجی تأثیر می گذارد ، مانند مقررات ورودی (یا خروجی) ، عدم اطمینان سیاسی و افزایش نرخ بهره ، از نزدیک نظارت کنند. همه این عوامل تمایل دارند که اثرات جانبی بر روی جریان نقدی خالص و رقابت یک شرکت داشته باشند - به همین دلیل شرکت ها باید ریسک های اقتصادی مرتبط با معامله در ارزهای متعدد را تحت نظر داشته باشند.

خزانه داران همچنین باید از نزدیک به خطر معاملات توجه داشته باشند. ریسک معاملات با نوسانات در نرخ ارز که بین امضای معامله و اجرای آن معامله رخ می دهد ، ایجاد می شود.

به همین ترتیب ، ریسک ترجمه یکی دیگر از موارد مهم است که شرکت ها باید در نظر داشته باشند. ریسک ترجمه هنگامی بوجود می آید که تغییرات ارز بین زمان دریافت و یا رد و بدل و مبادله وجوه و هنگامی که یک شرکت صورتهای مالی سه ماهه یا سالانه خود را گزارش می کند ، رخ می دهد. این اغلب بزرگترین ریسک مرتبط با FX است ، زیرا وقتی بخش بیشتری از دارایی ها و بدهی های یک شرکت به ارز خارجی بیان می شود ، تغییرات نرخ می تواند منجر به تغییرات قابل توجهی در ارزش آن دارایی ها شود.

خوشبختانه ، بسیاری از ابزارها وجود دارد که تیم های خزانه داری می توانند برای نظارت بر هر یک از این خطرات و چگونگی تأثیرگذاری بر وضعیت مالی یک شرکت مستقر شوند.

یکی از ساده ترین روشهایی که یک سازمان می تواند از آن استفاده کند ایجاد و حفظ ثبت نام در معرض و هرگونه پرچین FX مرتبط است که در آن می توان تمام جزئیات هر پرچین را در برابر هرگونه مواجهه مربوطه ثبت کرد. در برخی از حوزه های قضایی ، حفظ ثبت نام در معرض FX همچنین به سازمان ها کمک می کند تا طبق قوانینی مانند Dodd-Frank و Mifid II ، تعهدات نظارتی خود را در مورد استانداردهای حسابداری انجام دهند.

یکی دیگر از روشهای اساسی که در آن می توان مدیریت ریسک FX را اندازه گیری کرد ، ایجاد و نظارت بر پیش بینی جریان های پول نقد خارجی در صورتی که تجارت مورد نظر هم پرداخت و هم دریافت ارز خارجی است. خزانه داران با طرح ریزی جریان نقدی ، می توانند بگویند که آیا این تجارت در مازاد است یا فاقد ارزهای خاصی است تا تصمیمات آگاهانه ای بهتر در مورد مکان و چگونگی استقرار کارآیی منابع بگیرند.

بسیاری از چند ملیتی می خواهند با انجام یک تجزیه و تحلیل حساسیت منظم ، این پیش بینی ها را به منظور محاسبه اثرات احتمالی نوسانات اصلی مبادله بر هر تعداد از فعالیتهای مهم و تجاری انجام دهند. این تجزیه و تحلیل ها معمولاً با استفاده از تغییرات نرخ تاریخی انجام می شود و همچنین برای شرکت هایی که به قیمت کالاها متکی هستند بسیار مفید هستند زیرا ممکن است مربوط به ارزهای خارجی باشد.

موسسات مالی به طور خاص تمایل دارند به جای اینکه به تجزیه و تحلیل حساسیت بپردازند ، از یک رویکرد احتمال استفاده کنند. این رویکرد به عنوان مدل "ارزش در معرض خطر" گفته می شود و خزانه داران را قادر می سازد تا نه تنها تأثیر هر تغییر FX داده شده را درک کنند ، بلکه به احتمال زیاد چنین تغییراتی رخ می دهد. به نوبه خود ، ارزش رویکرد ریسک به شرکتها اجازه می دهد تا از اطمینان بالایی که به اندازه کافی مجهز به تغییرات نرخ آب و هوا با حداقل ضرر هستند ، حفظ کنند.

نحوه مدیریت ریسک ارزی

مدیریت ریسک FX ذاتاً پیچیده تر از شناسایی یا اندازه گیری قرار گرفتن در معرض احتمالی است ، زیرا هر مشاغل دارای وضعیت مالی منحصر به فرد خود و اشتهای ریسک است. با این حال ، صرف نظر از فعالیت های تجاری یک سازمان یا تمایل به سرگرمی درجات بالاتر از ریسک FX ، چندین ابزار کلیدی وجود دارد و رهبران مالی می توانند برای مدیریت مناسب ریسک ارزی پیاده سازی کنند.

اولین ابزار مدیریتی که ارزش کاوش را دارد ، یک قرارداد مبادله رو به جلو است. یک قرارداد مبادله رو به جلو با قفل کردن نرخ توافق شده تا یک تاریخ از پیش تعیین شده ، به عایق کاری شرکت ها از حرکات بزرگ ارز کمک می کند. از آنجا که نرخ ها از ابتدای هر توافق نامه ثابت است ، قراردادهای مبادله ای برای صادرکنندگان که می خواهند در مورد مبلغی که به عنوان بخشی از یک معامله معین دریافت می کنند ، ایده آل هستند.

مطابق با موسسه بانکی و دارایی لندن ، قراردادهای مبادله ای به جلو تمایل دارند که برای مدیریت نوسانات FX محبوب ترین روش باشند - اگرچه ارزش این نکته را دارد که این نرخ های ثابت همچنین می تواند از استفاده شرکت ها از نوسانات مبادله مثبت جلوگیری کند. به نفع آنها ، زیرا واردکنندگان بدون توجه به نرخ FX فعلی ، به طور پیمانکاری می توانند نرخ پیش از هم را بپذیرند.

راه حل مدیریتی دیگر استقرار گزینه ارزی است. این در اصل توافق نامه بیمه ای در برابر نوسانات نامطلوب ارزی است که یک شرکت را که مایل به خرید یا فروش ارزهای خارجی با حق انجام معامله در تاریخ آینده توافق شده است ، می کند. حق بیمه معمولاً برای تأمین گزینه ارز خارجی لازم است و این حق بیمه اغلب بسیار گران است. با این حال ، حمایت اضافه شده در برابر حرکات نزولی در ارزش ارز محلی به طور معمول ارزش آن را برای واردکنندگان دارد ، در حالی که هنوز هم شرکت ها را قادر می سازد از افزایش ارزش در ارز محلی خود در برابر سایر ارزها بهره مند شوند.

ورود به بازار معاملات آتی و اجرای یک برنامه Hedging یک گزینه محبوب نیز هست-و یکی از خلاق ترین برنامه هایی که یک شرکت احتمالاً می تواند دنبال کند ، یک پرچین کامل است.

یک پرچین کامل زمانی است که یک شرکت موقعیتی را ایجاد می کند که در آن می تواند 100 درصد با تمام پرداخت ارزهای خارجی در برابر جریان ارزهای خارجی خود مطابقت داشته باشد. از نظر تئوری ، یک پرچین کامل یک ابزار مدیریت ریسک ایده آل است زیرا باید خطر یک موقعیت موجود را کاملاً از بین ببرد. گفته می شود ، این روش به دلیل عدم اطمینان در مورد زمان بندی جریان پول ، محبوب ترین نیست - و مگر اینکه جریان و خروج در همان زمان رخ دهد ، واقعاً به عنوان یک پرچین "عالی" حساب نمی شود.

سرانجام ، خزانه داران به طور فزاینده ای از روشهای جایگزین برای مدیریت ریسک مانند حساب های بانکی ارزی یا تسهیلات وام برای مدیریت ریسک FX استفاده می کنند ، در صورت وجود فاصله زمانی قابل پیش بینی قابل پیش بینی بین جریان و جریان. با واریز ارز مازاد خارجی در یک حساب بانکی خارجی برای استفاده بعدی یا دریافت وام به ارز خارجی برای پرداخت هزینه های ارز ، مشاغل اغلب قادر به محافظت در برابر قرار گرفتن در معرض هستند حتی اگر این قرار گرفتن در معرض فقط به رسیدها یا فروش باشد. حساب های ارزی همچنین بنگاهها را قادر می سازد هزینه های تبدیل را از بین ببرند و مانده های مازاد را با نرخ نقطه غالب اصلاح کنند.

متأسفانه ، هیچ پاورقی در کتاب درسی وجود ندارد که همه خزانه داران بتوانند برای مدیریت ریسک FX استفاده کنند. هر مشاغل اشتهای خاص خود را برای ریسک دارد. با این حال ، با نظارت فعال هر جنبه از آن خطر و استفاده از داده ها برای مدیریت مناسب سطح پایدار ریسک ، تیم های خزانه داری باید بتوانند با موفقیت در تغییر بازارهای FX حرکت کنند تا فرصت های رشد را به خود جلب کنند.