ارز مجازی

پیشرفت های فن آوری اخیر امکان وجود پول کاملاً دیجیتالی را که به عنوان یک ارز مجازی شناخته می شود ، باز کرده است. طرفداران ادعا می کنند که وعده ذخیره سریع و ارزان و معاملات در مسافت های بزرگ ، گاهی اوقات به طور خودکار. همچنین به دلیل اینکه یک مدیر مرکزی قربانی حمله سایبری است ، در معرض سرقت گسترده نیز آسیب پذیر نیست.

با این حال ، این چالش های منحصر به فرد را برای مؤسسات مالی ، مانند ارزیابی بی ثبات ، کلاهبرداری ارز جعلی و مواردی از پولشویی که ردیابی یا معکوس دشوار است ، ارائه می دهد. بنابراین یک ارز مجازی چیست ، چگونه کار می کند ، و موسسات مالی چگونه باید خود را برای رسیدگی به این نوع جدید پول فقط دیجیتال آماده کنند؟

ما همه این موارد را در مقاله زیر توضیح خواهیم داد. اول ، ما معنای ارز مجازی را پوشش می دهیم ، از جمله اینکه چگونه آن را با شرایط مرتبط با ارز دیجیتال و رمزنگاری Cryptocurrency متفاوت می کند.

ارز مجازی چیست؟

یک ارز مجازی نوعی ارز دیجیتال تنظیم نشده است ، به این معنی که توسط یک بانک مرکزی صادر یا کنترل نمی شود. در عوض ، معمولاً توسط یک گروه خصوصی صادر می شود و از طریق نرم افزار و شبکه هایی که توسط آن گروه اداره می شوند ، رد و بدل می شوند. این ارزش ذاتی ندارد ، بنابراین قیمت آن اغلب بسیار سوداگرانه است.

ارز دیجیتال در مقابل ارز مجازی

ارز دیجیتال یک اصطلاح پتو است که به هر نوع پول الکترونیکی اشاره دارد. بنابراین تفاوت اصلی بین ارز دیجیتال و مجازی در این است که ارزهای دیجیتال همچنین می توانند شامل بازنمایی های الکترونیکی ارزهای فیات مانند دلار یا یورو باشند. به همین ترتیب ، آنها گاهی اوقات می توانند به نسخه های فیزیکی آن ارزها در دستگاههای خودپرداز یا مبادلات دیگر تبدیل شوند.

در عین حال ، یک ارز مجازی نوع خاصی از ارز دیجیتال است که کاملاً الکترونیکی است و در دنیای فیزیکی معادل آن نیست. گاهی اوقات خارج از پلتفرم ارز مجازی یا شبکه ای که در آن استفاده می شود وجود ندارد.

ارز مجازی در مقابل cryptocurrency

آیا ارز مجازی همان رمزنگاری است؟نه کاملا. cryptocurrency نوع خاصی از ارز مجازی است که اغلب در یک شبکه blockchain وجود دارد. این امر به این دلیل نامگذاری شده است زیرا از فناوری رمزنگاری برای ایمن سازی و اعتبارسنجی معاملات بین کاربران استفاده می کند.

جوانب مثبت و منفی ارز مجازی چیست؟

هدف ارز مجازی بهبود مدلهای فعلی ردیابی ارزش مالی و نگه داشتن رکورد است. از آنجا که کاملاً الکترونیکی است ، می تواند این کار را از بعضی جهات انجام دهد: سبک وزن ، قادر به عبور از مرزهای جغرافیایی است و در بعضی موارد می تواند به طور خودکار مدیریت شود. اما از آنجا که ارزهای مجازی در حال حاضر عمدتاً تنظیم نشده اند ، نگرانی هایی در مورد ارزش گذاری ، امنیت و وضعیت قانونی آنها وجود دارد.

در اینجا برخی از مزایای اصلی ارز مجازی وجود دارد:

• هزینه های کم تولید و ذخیره سازی: ارزهای مجازی کاملاً الکترونیکی هستند ، بنابراین تولید و ذخیره آنها نسبت به پول فیزیکی بسیار کمتری دارند.
• معاملات سریع و راحت: ارزهای مجازی کاملاً از طریق اینترنت استفاده می شوند تا بتوانند به سرعت در هر نقطه از جهان ، صرف نظر از مرزهای جغرافیایی یا سیاسی ، رد و بدل شوند.
• فقدان واسطه ها: ارزهای مجازی غیرمتمرکز لازم نیست که توسط واسطه ها مدیریت شوند یا معاملات آنها را تسهیل کنند. این باعث افزایش سرعت معاملات ضمن کاهش هزینه ها می شود و در صورت به خطر انداختن مدیر مرکزی از بحران جلوگیری می کند.
• توانایی معاملات خودکار: ماهیت الکترونیکی ارزهای مجازی به آنها اجازه می دهد تا در صورت برآورده شدن شرایط خاص ، معاملات را به طور خودکار انجام دهند ، بدون اینکه انسان نیاز به مداخله دستی داشته باشد.

با این حال ، ارزش های ارز مجازی وجود دارد. این شامل:

• کاملاً عاری از هزینه های تدارکات نیست: ارزهای مجازی هنوز هم برخی از زیرساخت های ناشی از هزینه را در ارتباط با آنها دارند. اینها شامل کیف پول های دیجیتال و خدمات حضانت cryptocurrency است.
• قیمت گذاری سوداگرانه: ارزهای مجازی اغلب ارزش خود را با ارزهای فیات یا کالاهای فیزیکی گره نمی زنند و اغلب توسط مقامات متمرکز تنظیم نمی شوند. این امر باعث می شود آنها در برابر نوسانات قیمت چشمگیر و حتی کلاهبرداری که در آن ارزهای جعلی و بدون زیرساخت واقعی شبکه برای استفاده از آنها معامله می شوند ، آسیب پذیر شوند.
• اهداف اصلی برای هکرها: همراه با سیستم ارزیابی بی ثبات آنها ، این واقعیت که ارزهای مجازی فقط دیجیتال هستند ، آنها را برای اهداف مجرمان سایبری جذاب می کند. این امر به ویژه هنگامی که قیمت ها بالا باشد یا انتظار می رود افزایش یابد صادق است.
• فقدان مراجعه به حقوقی: از آنجا که ارزهای مجازی به طور کلی توسط مؤسسات نظارت مالی تنظیم نمی شوند ، سرمایه گذاران دارای حمایت های قانونی کمی در برابر جرایم مرتکب شده با ارزهای مجازی هستند. این موارد شامل سرقت ، کلاهبرداری و پولشویی است.
• a پذیرش آهسته به عنوان مناقصه قانونی: گاهی اوقات ارزهای مجازی می توانند برای یکدیگر رد و بدل شوند. با این حال ، فقدان مقررات جامع و یکنواخت پیرامون آنها باعث تقسیم بین ملل شده است که آیا آنها اشیاء با ارزش واقعی را نشان می دهند که می توانند برای ارزهای فیات یا کالاهای فیزیکی مبادله شوند.

انواع ارز مجازی

وقتی صحبت از اشکال ارز مجازی می شود ، چهار دسته اصلی وجود دارد: بسته ، باز ، متمرکز و غیرمتمرکز. ما تفاوت های بین این گروه ها را در زیر توضیح خواهیم داد.

بسته در مقابل ارز مجازی باز

یک ارز مجازی بسته فقط به معنای استفاده در چارچوب شبکه یا برنامه ای است که در آن یافت می شود. این ممکن است بتواند با ارزهای فیات یا سایر ارزهای مجازی خریداری شود ، اما معمولاً نمی توان آن را به این اشکال دیگر پول تبدیل کرد. نمونه ای از ارز است که در یک بازی آنلاین استفاده می شود. می توان آن را با انواع دیگر پول خریداری کرد اما هیچ ارزشی در خارج از مبادله برای دارایی در آن بازی (یا گاهی اوقات دیگر بازی های مرتبط) ندارد.

در مقابل ، یک ارز مجازی باز کالایی است که در خارج از نرم افزار یا شبکه Origin خود ارزش داده می شود. به همین ترتیب ، می توان آن را برای سایر ارزهای مجازی یا حتی برخی از ارزهای فیات در برخی موارد رد و بدل کرد. نمونه ها شامل بیت کوین و اتر ، دو مورد محبوب ترین ارزهای رمزنگاری شده است.

متمرکز در مقابل ارز مجازی غیر متمرکز

بسیاری از انواع ارز مجازی غیر متمرکز هستند. این بدان معنی است که آنها توسط یک مقام مرکزی واحد صادر یا اداره نمی شوند. در عوض ، معاملات مربوط به آنها به بقیه شبکه پخش می شود ، که پس از آن باید این معاملات را با اجماع اکثریت تأیید و ضبط کند. مهمترین مزیت این امر این است که در صورتی که یک مدیر مرکزی دچار نقض امنیتی شود ، از خطر کردن یکپارچگی سیستم جلوگیری می کند.

با این حال ، از آنجا که این معاملات غیرمتمرکز باید توسط اکثر کاربران در یک شبکه تأیید شود ، خنثی کردن آنها پس از ضبط دشوار است. این امر باعث می شود ارزهای مجازی غیرمتمرکز برای مجرمان به دنبال پولشویی یا انجام سایر معاملات غیرقانونی به طور غیرقابل برگشت جذاب باشد. به همین دلیل ، برخی از ارزهای مجازی تصمیم می گیرند که یک مجموعه متمرکز داشته باشند ، بنابراین فقط یک طرف واحد پاکسازی و ردیابی هرگونه معاملات را کنترل می کند.

نمونه هایی از ارز مجازی

لیست ارزهای مجازی زیر تعدادی از انواع مختلف ارزهای مجازی را که امروزه در حال گردش هستند ، نشان می دهد.

بیت کوین (BTC)

نوع: باز |غیر متمرکز

بیت کوین شاید مشهورترین ارز مجازی باز باشد. به عنوان یک cryptocurrency ، آن را در یک شبکه blockchain اجرا می کند و آن را به نوعی ارز مجازی غیرمتمرکز تبدیل می کند. مخترع آن هنوز ناشناخته است ، زیرا آنها از نام مستعار "Satoshi Nakamoto" استفاده می کنند.

اتر (ETH)

نوع: باز |غیر متمرکز

اتر یکی دیگر از موارد cryptocurrency محبوب است که برای استفاده در پلت فرم توسعه دهنده Ethereum blockchain ساخته شده است. هدف اصلی اتر پوشش هزینه های محاسباتی افرادی بود که Ethereum را در حال اجرا نگه دارند تا دیگران بتوانند از سیستم برای ساختن مواردی مانند برنامه های امنیتی ، برنامه های مالی ، بازی ها و حتی سایر ارزهای رمزنگاری شده استفاده کنند! با این حال ، اتر اکنون یک رمزنگاری شده توسط عموم است که می تواند به عنوان پرداخت با بازرگانان خاص استفاده شود.

tether (t)

نوع: باز |متمرکز

Tether یک رمزنگاری متمرکز است که متعلق به شرکت Ifinex است. این به عنوان "stablecoin" شناخته می شود زیرا سعی می کند ارزش خود را با ارزهای فیات گره بزند. محبوب ترین نسخه به دلار آمریکا گره خورده است و تحت کد "USDT" معامله می شود.

XRP (Ripple)

نوع: باز |نیمه مرکز

XRP یک رمزنگاری است که در درجه اول برای تسهیل مبادلات بین المللی پول ، از جمله شهرک ها و حواله ها استفاده می شود. بحث در مورد اینکه آیا این مرکز متمرکز یا غیر متمرکز است ، وجود دارد ، زیرا شرکت Ripple بیشتر عرضه را دارد ، و فقط برخی از کاربران در blockchain Ripple مجاز به اعتبار معاملات هستند.

مینیین

نوع: بسته |متمرکز

minecoins نوعی ارز مجازی است که در بازی ویدیویی محبوب Minecraft مورد استفاده قرار می گیرد. آنها را می توان با پول فیات خریداری کرد ، اما قابل تبدیل نیست. آنها را می توان برای محتوای اضافی در بازی-مانند آواتارهای مختلف ، وسایل پوشاک برای آواتارها و دسترسی به نقشه های ایجاد شده توسط کاربر-هزینه کرد اما در خارج از بازی هیچ ارزشی ندارد.

نحوه انجام رعایت کلاهبرداری برای ارزهای مجازی

فقدان کلی مقررات متمرکز بر روی ارزهای مجازی ، آنها را برای جنایتکارانی که مایل به اجرای طرح های پونزی ، تأمین مالی تروریسم یا انجام سایر معاملات غیرقانونی ناشناس و غیرقابل برگشت هستند ، محبوب کرده است. بنابراین این احتمال وجود دارد که در آینده ارزهای مجازی تحت تنظیم مقررات قرار بگیرند و مستلزم پیروی از قوانین ضد کلاهبرداری و AML در مورد آنها هستند.

در اینجا چند استراتژی کلی وجود دارد:

• مشتری خود را بشناسید: مشتریان باید به طور کامل بررسی شوند تا نه تنها که آنها می گویند که هستند ، بلکه رفتار مالی آنها با هویت آنها هماهنگ باشد. این می تواند به ارزیابی خطر آنها در مورد کلاهبرداری یا پولشویی کمک کند ، به ویژه با ردیابی معاملات آنها برای تعیین اینکه آیا منابع وجوه آنها قانونی است یا خیر.
• صفحه نمایش برای کشورها و PEP های مجازات: برخی از افراد به دلیل مشاغل و یا نفوذ اداری (به عنوان مثال "افراد در معرض سیاسی" خطر بیشتری برای کلاهبرداری ارز مجازی دارند. افراد دارای فعالیت مالی که در کشورهای خاص که به برنامه های ارز مجازی مشهور هستند ، می توانند پروفایل های بالاتری را ارائه دهند. صفحه نمایش و نظارت بر این افراد با دقت کافی و KYC. همچنین ، توجه داشته باشید که لیست تحریم ها هر از گاهی تغییر می کند ، بنابراین به روز بمانید.
• فعالیت را روی blockchain کنترل و خاموش کنید: به یاد داشته باشید که ارزهای مجازی باز را می توان برای یکدیگر رد و بدل کرد ، و گاهی اوقات برای پول فیات نیز. بنابراین داشتن نرم افزار ضد کلاهبرداری مهم است که بتواند فعالیت مشکوک را در تبادل فیات و معاملات به داخل و خارج از کیف پول cryptocurrency نظارت کند.‍
• از ابزارهای قوی AML در محل استفاده کنید: راه حل های فناوری AML مناسب می تواند بسیاری از روشهای فوق را با ترکیب KYC ، دقت کافی ، توانایی ارائه گزارش های فعالیت مشکوک (SARS) و تجزیه و تحلیل رفتاری با هوش مصنوعی ساده کند.